Kazimierz Idzi urodził się 1948 w Sierakowie, obecnie mieszka w Chorągwicy koło Wieliczki. Zadebiutował wystawą na Sejmiku Kulturalnym w Zabawie, w 1976 r. Kolejne wystawy odbyły się m.in. w Domu Kultury w Krakowie, Pałacu Pod Baranami oraz Galerii Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. W 1985 r. artysta został przyjęty do Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Jest laureatem wielu nagród oraz medali, m.in. przyznanej w 1982 r. srebrnej odznaki „Zasłużony Dla Ziemi Krakowskiej”, trzykrotnego stypendium twórczego oraz dyplomu uznania, przyznanego w 2001 r. przez Ministra Kultury.
W 2003 r. został odznaczony przez Prezydenta Polski Srebrnym Krzyżem Zasługi. W roku 2005 otrzymał „Nagrodę Specjalną” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a w roku 2008 odznaczenie Zasłużony Dla Kultury Polskiej.
Kazimierz Idzi uczestniczy w wystawach w kraju i zagranicą min. w Szwecji, Niemczech, Francji, Słowacji, Czechosłowacji i na Węgrzech oraz w krajach byłego Związku Radzieckiego. Bierze udział w licznych konkursach i przeglądach otrzymując nagrody i wyróżnienia. Jego prace znajdują się w kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Austrii, USA, Kanadzie, Francji, a także w kilku polskich muzeach.
Od początku swojej twórczości tematy do swoich prac czerpie głównie z życia i obyczajów dawnej wsi, która szczególnie go fascynuje i jest mu bliska, czego efektem tej jest seria 20 płaskorzeźb i rzeźb zatytułowana „Moja Wieś”. Kocha rzeźbić w drewnie ale najbardziej pociąga go praca w kamieniu — w czasie której czuje jego bliskość i ciepło. W wyniku tej fascynacji powstały monumentalne rzeźby w kamieniu: Pomnik Milenijny „Chrystusa Zmartwychwstałego”, pomnik kombatancki w Dąbrowej, rzeźby nagrobkowe i sakralne.
Kazimierz Idzi aktywnie współpracuje z konserwatorami biorąc udział w restaurowaniu obiektów zabytkowych, głównie kapliczek przydrożnych.
Zmiany kulturowe i architektoniczne jakie dotykają dzisiejszej wsi powodują że zaciera się jej indywidualny charakter, powoli stając się jego przedmieściem — sypialnią miasta.
Za parę lat niewiele osób będzie potrafiło wytłumaczyć obecnym pokoleniom czym różni się wieś od miasta poza tym, że nie ma bloków, supermarketów i nie jeździ tramwaj. Życie wsi którą pamiętam z lat dziecinnych było sporadycznie dokumentowane, a już wyjątkowo rzadko fotografowano lub rysowano codzienne życie jej mieszkańców.
Dzisiaj w dobie powszechnej cyfryzacji, poszukując nowych środków wyrazu — szczególnie poprzez formy audio-wizualne, zapominamy o tradycyjnej technice płaskorzeźby która przez wieki pozwalała nie tylko zapisać widzianą scenę ale i uruchomić wyobraźnię odbiorcy stając się czymś więcej niż zwykłą dokumentacją.
Całość mojego projektu stanowi niejako opowieść w którą zwiedzający może się zagłębić i poczuć klimat dawnej wsi.
Opracowanie tekstu i zdjęcia –Kazimierz Idzi
